Καιρος να λαβει τελος η αναμονη!Oι Pens In Disguise επιστρεφουν στο λημερι τους φερνοντας μαζι τους νεα κειμενα!Οσοι πιστοι...συντονιστειτε!!

Συνεργάτες

Αναγνώστες

Like us on Facebook

Visitors

Πρότεινε σε φίλο

Πρότεινε σε φίλο:

Επικοινωνήστε μαζί μας!

Your Name :
Your Email :
Subject :
Message :
Image (case-sensitive):

Πώς σας φάνηκε το blog;

Από το Blogger.
Τετάρτη 6 Οκτωβρίου 2010

Στα αλήθεια τι πραγματικά είναι η φιλία; Ποιους ανθρώπους θεωρούμε φίλους και ποιους αξίζει να αποκαλούμε έτσι;
Ας ξεκινήσουμε από το γεγονός ότι εμείς οι άνθρωποι είμαστε πολύ ιδιοτελή πλάσματα, ας κοιτάξουμε βαθιά μέσα μας και ας παραδεχτούμε ότι οι περισσότερες πράξεις μας υπαγορεύονται από εγωισμό, από αγάπη προς τον εαυτό μας. Έτσι λοιπόν, όταν κάνουμε παρέα με κάποιον, όταν μιλάμε μαζί του, συνήθως το κάνουμε επειδή θέλουμε κάποιον να μας ακούσει. Συχνά δεν ακούμε τι πραγματικά λέει ο άλλος, κι αν το ακούμε περιμένουμε με ανυπομονησία να έρθει η δικιά μας η σειρά. Οπότε τι είναι φιλία; Μια άτυπη συμφωνία μεταξύ δύο ατόμων έτσι ώστε να έχει ο καθένας κάποιον να τον ακούει; Αυτή η εξήγηση δε μοιάζει και πολύ ελκυστική, έτσι δεν είναι;
Λοιπόν, πιστεύω πως όταν δυο άνθρωποι ξεκινούν να κάνουν παρέα, λίγο πολύ έτσι έχουν τα πράγματα. Ωστόσο, σε κάποιες περιπτώσεις, όταν αυτοί οι άνθρωποι ταιριάζουν αρκετά, και κατανοούν ο ένας τον άλλον, αρχίζει κάτι άλλο να γεννιέται. Σε μια τέτοια περίπτωση, η οικειότητα και το επίπεδο εμπιστοσύνης μεταξύ δυο ατόμων συνεχώς αυξάνεται και αρχίζουν να "ανοίγονται" ο ένας στον άλλον. Φτάνουν λοιπόν κάποτε σε ένα σημείο όπου λένε τα πάντα μεταξύ τους, ακόμα και τις πιο κρυφές επιθυμίες τους και τους πιο ενδόμυχους φόβους τους. Παράλληλα αποκτούν πολλές κοινές εμπειρίες και μοιράζονται συναισθήματα και καταστάσεις, στιγμές χαράς και λύπης. Εκεί βλέπουν πραγματικά ο ένας τον άλλον, βλέπουν τον αληθινό εαυτό του άλλου σε όλες τις εκδηλώσεις του. Αν η σχέση αυτή διέλθει επιτυχώς και από αυτό το στάδιο, τότε  φτάνουμε σε αυτό που οι περισσότεροι αποκαλούν "πραγματική" φιλία.
Για μένα αυτή αντιπροσωπεύει μια κατάσταση στην οποία οι δύο "φίλοι" πλέον, ξέρουν τόσο καλά ο ένας τον άλλον, που σε πολλές στιγμές γνωρίζουν τι σκέφτεται ο φίλος τους μόνο και μόνο ρίχνοντάς του ένα βλέμμα, γνωρίζουν τι θέλει να πει πριν καν ανοίξει το στόμα του, ξέρουν ανά πάσα στιγμή γιατί γελάει και γιατί κατσουφιάζει, ξέρουν τι θα έλεγε "αν ήταν εδώ", σκέφτονται πολλές φορές "μακάρι να ήταν εδώ". Αλλά και ακόμα κι όταν  "δεν είναι εδώ", νιώθει ο ένας διαρκώς την παρουσία του άλλου, γιατί σκέφτεται πως θα αντιδρούσε ο φίλος του σε διάφορες περιστάσεις, γιατί ξέρει τι θα τον συμβούλευε αν τον ρωτούσε, γιατί εν τέλει ο φίλος του έχει γίνει κομμάτι του λογισμού του, κομμάτι στης ψυχής του.
Ίσως το πιο τρομακτικό, συνάμα όμως και το πιο συναρπαστικό συναίσθημα όσον αφορά την πραγματική φιλία, είναι η αίσθηση ότι ο φίλος σου σε ξέρει καλύτερα και από τον εαυτό σου. Αυτό εκθέτει σε μεγάλο βαθμό την ψυχή ενός ανθρώπου, είναι όμως ταυτόχρονα και μια μεγάλη ανακούφιση, γιατί όπως λέγεται: "Φίλος είναι αυτός που ξέρει τα πάντα για εσένα και ακόμα σε ανέχεται". Και είναι μεγάλη ανακούφιση να αντιλαμβάνεσαι ότι κάποιος σε αγαπά για αυτό που είσαι, όχι για αυτό που προσποιείσαι, όχι για αυτό που δείχνεις, όχι για αυτό που φαίνεται. Αυτή είναι η μεγαλύτερη ικανοποίηση που μπορεί κανείς να λάβει από μια φιλία.
Και ποτέ μην ξεχνάτε:

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Και επειδή εγώ δεν είμαι η αυθεντία στο θέμα, δείτε κι αυτήν την πανέμορφη άποψη περί φιλίας, διαβάστε το, θα σας κάνει καλό :)

http://www.e-steki.gr/showpost.php?p=2409692&postcount=105

Ανώνυμος είπε...

marese idiaiterato simeio opou les oti niotheis pos o allos se kserei kalitera apo oti esi o idios..allios den tha xakanei 1000 fores mexri tora tin erotisi, << ti pisteveis oti tha ekana/elega ktlp se authn thn periptosi?>>
perimenodas me endiaferon mia apadisi sxetika me th dikh mou siberifora, ti opoia den tha borousa na provlepso eno o filos isos kai na borouse.

Ανώνυμος είπε...

εγραψα το συγκεκριμμένο σημείο γιατί και μένα μου συμβαίνει συχνά αυτό. Πολλές φορές μάλιστα εκπλήσσομαι από το πόσο καλές εκιμήσεις κάνουν οι φίλοι μου για μένα, μέχρι που καταλαβαίνουν πράγματα για μένα που ούτε εγώ δεν τα είχα συνειδητοποιήσει. Τελικά οι φίλοι σε οδηγούν σε αυτογνωσία

Δημοσίευση σχολίου