Καιρος να λαβει τελος η αναμονη!Oι Pens In Disguise επιστρεφουν στο λημερι τους φερνοντας μαζι τους νεα κειμενα!Οσοι πιστοι...συντονιστειτε!!

Συνεργάτες

Αναγνώστες

Like us on Facebook

Visitors

Πρότεινε σε φίλο

Πρότεινε σε φίλο:

Επικοινωνήστε μαζί μας!

Your Name :
Your Email :
Subject :
Message :
Image (case-sensitive):

Πώς σας φάνηκε το blog;

Από το Blogger.
Τετάρτη 20 Οκτωβρίου 2010



Φαντάζομαι θα αναρωτιέστε με τι καταπιάνομαι σε αυτές τις σειρές, και με το δίκιο σας άλλωστε, αφού ο τίτλος δεν είναι και πολύ κατατοπιστικός. Σας λέω λοιπόν εκ των προτέρων ότι, ΟΧΙ, δε θα ασχοληθώ με τον πόλεμο, ούτε και με την ειρήνη. Επέλεξα απλώς αυτή την αμφιλεγόμενη ρήση του Ηράκλειτου γιατί εκφράζει με λακωνικότητα την κινητήρια δύναμη όλου του κόσμου, την σύγκρουση.
Αυτή η φράση κατ’ εμέ είναι από τις πιο ουσιώδεις που διατυπώθηκαν ποτέ. Εκφράζει μια ολόκληρη κοσμοθεωρία, έναν τρόπο να αντιλαμβάνεται κανείς τον κόσμο, και λέει μια μεγάλη αλήθεια.  Κι αυτή δεν είναι άλλη από το ότι η σύγκρουση έχει πρωταρχικό ρόλο στον κόσμο μας και ότι ο «πόλεμος» είναι απαραίτητος. Παράδοξο; Δε νομίζω.
Θα σας εξηγήσω αμέσως γιατί. Καταρχάς χωρίς τη σύγκρουση δεν θα υπήρχε πρόοδος. Χρειάζεται ένας θετικός και ένας αρνητικός πόλος για να παραχθεί ρεύμα. Ένα οξύ χρειάζεται την παρουσία βάσης για να εκδηλώσει τον όξινο χαρακτήρα του και αντίστροφα. Όταν μια χημική ουσία ανάγεται, μια άλλη οξειδώνεται. Το βέλος ανυψώνεται με τη βοήθεια ης αντίστασης του αέρα και εμείς οι ίδιοι κινούμαστε λόγω της ύπαρξης της τριβής. Όλη η επιστήμη βρίθει από παραδείγματα που αποδεικνύουν την ορθότητα αυτής της φράσης. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι, αυτό που ο Ηράκλειτος αποκαλεί «πόλεμο» και εγώ το λέω σύγκρουση, αποτελεί μια αναγκαία έκφανση του δυαδικού μας κόσμου, ή αν θέλετε του δυαδικού τρόπου με τον οποίο βλέπουμε τον κόσμο.
Οι ίδιες έννοιες που ισχύουν στην επιστήμη επεκτείνονται και στην ανθρώπινη κοινωνία. Δεν υπάρχει πρόοδος χωρίς συγκρούσεις, ή καλύτερα δεν υπάρχει καν αλλαγή. Αν όλοι συμμορφώνονται με τους κανόνες και το κατεστημένο, δεν πρόκειται να υπάρξει καμία μεταβολή στα κοινωνικά συστήματα. Πρέπει κάποιοι να διαφοροποιήσουν τη θέση τους από τους άλλους για να δείξουν στην κοινωνία το δρόμο της «εξέλιξης»(?). 

Ο άνθρωπος από τη φύση του αναζητά νέα πράγματα και δεν μπορεί να συμβιβαστεί με αυτά που ήδη έχει. Άρα οι συγκρούσεις είναι αναπόφευκτες. Μόλις ένα σύστημα ( φυσικό, χημικό, βιολογικό ή κοινωνικό) τείνει στην ισορροπία, πάντα εμφανίζεται κάτι (ή κάποιος) να τη διαταράξει. Είναι λογικό, διότι ο άνθρωπος δεν ανέχεται την ισορροπία, αν και πάντα σε αυτήν προσπαθεί να φτάσει, αυτή είναι η κατάρα του. Όπως όλα στη φύση, ψάχνει να βρει την ηρεμία, αλλά αυτή η ίδια η προσπάθειά του προκαλεί μεταβολές στα συστήματα γύρω του, αποδέκτης των οποίων (μεταβολών) γίνεται πάλι ο ίδιος. Κατ’ ουσία είναι ένας φαύλος κύκλος, αλλά τώρα που το σκέφτομαι όχι και τόσο «φαύλος».
Όλα αυτά δε πρέπει να μας φαίνονται παράδοξα. Αφού ο άνθρωπος είναι κομμάτι του σύμπαντος είναι λογικότατο να έχει τις ίδιες ιδιότητες με αυτό. Ανατρέξτε λίγο στις φυσικοχημικές σας γνώσεις: Όλη η ύλη έχει την τάση να περιέλθει σε κατάσταση όλο και χαμηλότερης ενέργειας, «προσπαθεί» δηλαδή να καταστεί όσο πιο αδρανής γίνεται.  Γιατί όμως να επιζητεί κάτι τέτοιο; Κάτι τέτοιο είναι αυτοκαταστροφικό, ούτε θα γίνει και ούτε πρέπει να γίνει. Σκεφτείτε το λίγο, γιατί όλα στο σύμπαν κινούνται; Γιατί η κίνηση είναι ο τρόπος ύπαρξης της ύλης. Τότε όμως γιατί όλα προσπαθούν να σταματήσουν; Μήπως για να ξεφύγουν από την ύπαρξή τους; Έχει το σύμπαν τάσεις αυτοκτονίας; (Εντάξει σταματάω εδώ το παραλήρημα γιατί θα μπω σε επικίνδυνα χωράφια αμπελοφιλοσοφίας).
 Έτσι κι ο άνθρωπος, ως κομμάτι του σύμπαντος , έχει την παράδοξη μανία να επιζητεί την ηρεμία, αλλά ΕΥΤΥΧΩΣ στην προσπάθειά του προκαλείται σύγκρουση. Το συμπέρασμα όλων αυτών είναι ότι όσο υπάρχει ο άνθρωπος, θα μεταβάλλεται. Κι αν ποτέ πάψει να αλλάζει, τότε πια δε θα υπάρχει. Και όλα αυτά απλούστατα γιατί η στασιμότητα είναι ασυμβίβαστη με την ίδια την ύπαρξη. Ο «πόλεμος» δεν είναι απλώς μέσο προόδου είναι ο τρόπος ύπαρξής μας.

2 σχόλια:

billy είπε...

teleio arthro!! maresei pou emena les akraio meta!!

Ανώνυμος είπε...

xaxa ρε billy, δε νομιζω οτι εκφραζω κατι ακραιο εδώ. Δε λεω οτι ο πόλεμος είναι απαραίτητα κατι καλό, λεω απλά οτι η σύγκρουση γενικότερα στη ζωή μας είναι αναγκαία και αναπόφευκτη.
Αμα είναι να σ' αρεσουν τα αρθρα μου παντως, δε με πειράζει και να τα θεωρείς ακραία :Ρ

Δημοσίευση σχολίου