Καιρος να λαβει τελος η αναμονη!Oι Pens In Disguise επιστρεφουν στο λημερι τους φερνοντας μαζι τους νεα κειμενα!Οσοι πιστοι...συντονιστειτε!!

Συνεργάτες

Αναγνώστες

Like us on Facebook

Visitors

Πρότεινε σε φίλο

Πρότεινε σε φίλο:

Επικοινωνήστε μαζί μας!

Your Name :
Your Email :
Subject :
Message :
Image (case-sensitive):

Πώς σας φάνηκε το blog;

Από το Blogger.
Κυριακή 21 Νοεμβρίου 2010

Πόσος καιρός πάει αλήθεια από το πρώτο σας "Σκέφτομαι και γράφω"; Ή από την πρώτη σας ορθογραφία; Θα θυμάστε ίσως κι εκείνα τα τετράδια αντιγραφής, κάποιο ίσως κείτεται ακόμα σε κάποιο ράφι ξεχασμένο, αν και οι πιθανότητες να συμβαίνει κάτι τέτοιο είναι ελάχιστες καθώς οι περισσότεροι τα έχουμε εξορίσει εδώ και καιρό από τις βιβλιοθήκες μας, κατατάσσοντάς τα στην κατηγορία των άχρηστων αντικειμένων, θυσία στο βωμό της υποτιθέμενης τάξης και καθαριότητας. Στο δημοτικό όλα αυτά φυσικά. Πολύ πίσω. Αν μου ζητούσε κάποιος να δώσω έναν τίτλο σ'αυτά τα χρόνια του δημοτικού, πιστεύω ότι θα διάλεγα τον εξής : "Χρόνια του πολλαπλασιασμού και της ορθογραφίας". Ιδιαίτερα, όπως θυμάμαι, η ορθογραφία ήταν πάνω απ'όλα. Κάθε λάθος ορθογραφικό μετρούσε. Σε οποιοδήποτε μάθημα.

Όχι σήμερα βέβαια. Σήμερα οι όροι έχουν αντιστραφεί. Οι ταχύτατοι ρυθμοί και τα εξελιγμένα τεχνολογικά μέσα έχουν περιορίσει και εξοβελίσει τη γραπτή επικοινωνία στο περιθώριο, πόσο μάλλον τη σωστή ορθογραφία, η οποία δε θεωρείται παρά εμπόδιο...Τα greeklish και οι συντομογραφίες είναι ο κανόνας σε όλους τους κοινώς χρησιμοποιούμενους τύπους γραπτής επικοινωνίας είτε μιλάμε για sms είτε για e-mail στον υπολογιστή. Κυριαρχεί, θα λέγαμε, μια τάση απλοποίησης  της γλώσσας, τόσο στον γραπτό, όσο και στον προφορικό λόγο των Νεοελλήνων με στήριγμα το χιλιοδιατυπωμένο επιχείρημα της απλούστευσης και διευκόλυνσης της διαπροσωπικής επικοινωνίας, γίνονται μάλιστα ανα καιρούς προτάσεις από διάφορους καλοθελητές με έναν κάποιο λόγο στο θέμα με σκοπό την περαιτέρω "εκσυγχρόνιση" της ελληνικής γραφής, που αφορούν την κατάργηση γραμμάτων και διφθόγγων για να την καταστήσουν, κατα πώς λένε, περισσότερο ευχάριστη και εύχρηστη.

Αλλά ας τους αφήσουμε αυτούς τους καλοθελητές προς το παρόν (θα έρθει και η δική τους ώρα) για να επιστρέψουμε σε εκείνο το "Σκέφτομαι και γράφω", στην έκθεση, που σκοπός της είναι η εκμάθηση του χειρισμού της γλώσσας. Έχετε αλήθεια αναρωτηθεί ποτέ, πώς σκέφτεστε; Ποια είναι άραγε τα βήματα αυτής της θαυματουργικής διαδικασίας μέσω της οποίας παράγεται η σκέψη, τα υλικά με τα οποία κατασκευάζεται ο δρόμος πάνω στον οποίο πορεύεται ο νούς; Ω, θα μπορούσαμε να πούμε διάφορα. Οι σκέψεις παίρνουν ενίοτε τη μορφή εικόνων, ακόμα και ήχων... Μα το πρωταρχικό μας υλικό δεν είναι άλλο από τις λέξεις, τον Λόγο. Η ποιότητα της σκέψης όπως και η πολυπλοκότητά της εξαρτώνται άμεσα από την ικανότητά μας στην ανάπτυξη του Λόγου, τη γλωσσική μας ικανότητα. Με λίγα λόγια τα πνευματικά όρια ενός ανθρώπου καθορίζονται από τα όρια της γλώσσας του. Με αυτή τη λογική σεβόμαστε και θαυμάζουμε εκείνους που έχουν εντρυφήσει στη Γνώση, τους κτήτορες μεγάλων τίτλων σπουδών, στην ουσία εκείνους που έχουν διευρύνει το λεξιλόγιό τους καθώς θεωρούμε αυτόματα πως έχουν αντίστοιχα διευρυνθεί τα όρια του νου τους, ενώ σε μικρή εκτίμηση έχουμε τη γνώμη κάποιου χωρίς ολοκληρωμένη εκπαίδευση.

Κι αν αναλογιστεί κανείς τον τρόπο με τον οποίο εμείς, οι Έλληνες, κακομεταχειριζόμαστε σήμερα τη γλώσσα μας, αυτήν που έχει παγκόσμια αναγνωριστεί ως η τελειότερη όλων, και την παραμερίζουμε για χάρη της δήθεν ευρωπαικής μας φινέτσας, περιφρονώντας τον πλούτο και το βάθος της, αρνούμενοι να δούμε τις δυνατότητες που μας προσφέρει όσον αφορά στην παραγωγή απόλυτα καθαρής, ακριβούς σκέψης, εθελοτυφλώντας μπροστά στους άπειρους δρόμους και επίπεδα στα οποία μας προσφέρει πρόσβαση το εξαίρετο αυτό εργαλείο, λησμονώντας, τέλος, όσα χάρη σ'αυτό επιτεύχθηκαν από τους προγόνους μας, τους απόλυτους δημιουργούς και κατόχους του.

Αυτήν ακριβώς την αδυναμία μας να συνειδητοποιήσουμε τη δύναμη, της οποίας το κλειδί κρατάμε ακόμα στα χέρια μας, προσπαθούν εδώ και χρόνια οι εν λόγω καλοθελητές που αναφέρθηκαν πιο πάνω, να εκμεταλλευτούν. Κάποιοι από εσάς θα έχουν ίσως ακούσει ή διαβάσει την περιβόητη εκείνη δήλωση του Ηenry Kissinger, "Ο Ελληνικός λαός είναι δυσκολοκυβέρνητος και γι' αυτό πρέπει να τον πλήξουμε βαθιά στις πολιτισμικές του ρίζες. Τότε ίσως συνετισθεί. Εννοώ δηλαδή, να πλήξουμε

1. τη γλώσσα, 2. τη θρησκεία, 3. τα πνευματικά και ιστορικά του αποθέματα, ώστε να εξουδετερώσουμε κάθε δυνατότητα του να αναπτυχθεί, να διακριθεί, να επικρατήσει για να μη μας παρενοχλεί στα Βαλκάνια, να μη μας παρενοχλεί στην Ανατολική Μεσόγειο, στη Μέση Ανατολή, σε όλη αυτή σε όλη αυτή τη νευραλγική περιοχή μεγάλης στρατηγικής σημασίας για μας, για την πολιτική των ΗΠΑ". Και μέσα από μια περίτεχνα δουλεμένη στρατηγική δημιουργείται αυτό το ρεύμα απλοποίησης της ελληνικής γραφής, στα πλαίσια μιας τάσης ενωτικής πορείας των γλωσσών στην Ε.Ε. , ακολουθώντας το γενικότερο μοτίβο της παγκοσμιοποίησης των πάντων. Ή τουλάχιστον έτσι μας λένε. Γιατί σκεφτείτε ποιος θα τολμήσει να πει ποτέ σε έναν Γερμανό να απλοποιήσει, για παράδειγμα, τη γραφή των αριθμών του, η σε έναν Γάλλο να απαλείψει τους τρεις τόνους του, η σ'έναν Άγγλο να καταργήσει τους δικούς του διφθόγγους; Κι αν τολμήσει, τι έχει να γίνει!

Όλα αυτά αποσκοπούν στο να μας στερήσουν ό,τι πολυτιμότερο διαθέτουμε σαν λαός, σαν άτομα, την ταυτότητα, τη διαφορετικότητά μας, καταπατώντας τη γλώσσα, την ιστορία μας. Ο κίνδυνος που αντιμετωπίζουμε έιναι μεγαλύτερος από την απλή απώλεια ενός αναπόσπαστου πολιτισμικού μας στοιχείου. Εδώ διακυβεύεται η απώλεια της ικανότητας της λογικής, της εξελιγμένης σκέψης, της παραγωγής ιδεών. Όλα αυτά σε μια προσπάθεια να μας αφαιρέσουν την ορθή κρίση, την αμφισβήτηση, να μας καταστήσουν έρμαια, άτομα άβουλα, υποταγμένα στον δικό τους έλεγχο. Και δεν υπάρχει παρά μονάχα ένα πράγμα που μπορούμε να κάνουμε. Να αντισταθούμε. Ο καθένας απο εμάς είναι σημαντικός στην αντιμετώπιση κάθε τέτοιας κακόβουλης επίθεσης. Για να μπορέσουμε να προστατεύσουμε και να διατηρήσουμε ανέπαφο ό,τι μας καθορίζει, ό,τι μας κάνει αυτό που είμαστε.

2 σχόλια:

Ο ΔΙΚΕΦΑΛΟΣ ΠΑΡΤΙΖΑΝΟΣ είπε...

πολύ ενδιαφέρον το άρθρο σου και ακουμπάει την ουσία του προβλήατος. πρώτον, είναι σχεδιασμένη η απλοποίηση της γλώσσας μεταξύ και όλων των άλλων αλλαγών που συμβαίνουν στην εποχή μας. χαρακτηριστικό παράδειγμα των όσων συμβαίνουν είναι το έργο του όργουελ "1984", γραμμένο την δεκαετία του 40'. και δεύτερον ο κάθε άνθρωπος απο μόνος του και όλοι μαζί είμαστε δυνατοί για να αλλάξουμε τις δύσκολες καταστάσεις. ο καθένας μόνος του είναι σημαντικός και μετά η ένωση μας ειναι δύναμη...

Fatal Secretary είπε...

Κατ'αρχην σ'ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Κι εγω πιστεύω ακριβώς πως ό,τι συμβαίνει είναι κάθε άλλο παρά τυχαίο στην εποχή μας. Το συγκεκριμένο βιβλίο στο οποίο αναφέρεσαι μπορεί να έχει χαρακτηριστεί από πολλούς ως ακραίο, όμως έχουμε αρκετά δείγματα πως το καράβι στο οποίο βρισκόμαστε κινείται προς μια παρόμοια κατεύθυνση. Και η ιστορία έχει δείξει ότι το μυαλό και όχι οι μεγάλοι αριθμοί καθορίζουν την έκβαση μιας μάχης. Είμαστε περισσότεροι, αλλά χωρίς τη λογική μας είμαστε επίσης καταδικασμένοι, γι'αυτο και πρέπει να επικεντρωθούμε στο πως θα τη διατηρήσουμε.

Δημοσίευση σχολίου